Welkom

Het logo, de Hebreeuwse letter beth stelt een een huisje voor: dak, muur, vloer en een opening. Om naar buiten te gaan en te leven en werken. Om weer naar binnen te gaan en op adem te komen. Dat is een groot verschil met een gevangenis waarin je vast zit.

In de loop van de tijd merkte ik wel, dat m’n geloof toch niet het fijne verhaal was om in te wonen. Ik verlangde naar meer inspiratie, zekerheid, kracht, licht, of een andere bijzondere ervaring. Maar die kwam er niet. En wat ik ook deed - bidden, studeren, praten met anderen, schrijven, mediteren enz - niets hielp. M’n geloof: een verhaal om in opgesloten te zitten.
Achteraf denk ik dat de volgende ‘fouten’ me als de vier wanden van een cel vast hielden. Het ‘Maar’ geeft telkens aan, waar ik vermoed dat de oplossing ligt.

1. Door elkaar halen van theologie en geloven.
   Maar: geloven is geloven in God, niet in theologie. Geloven is vertrouwen, liefhebben, verantwoordelijkheid nemen, verlangen, hopen, strijden, bidden. Theologie is verstandelijk redeneren en aannemelijk maken.
2. Het idee dat alleen als iets echt gebeurd is, het verhaal daarover waardevol is.
   Maar: van allerlei Bijbelse verhalen is onzeker in hoeverre ze echt gebeurd zijn. Dan zijn ze nog niet onwaar; er kan ook een symbolische betekenis in schuil gaan. Trouwens verhalen die wel 'echt gebeurd zijn’ kunnen die ook overbrengen.
   Het onzegbare kan niet anders dan op symbolische wijze (metaforen, verhalen, poëzie) aangeduid, en alleen maar met hart en ziel aangevoeld kan worden. De waarheid van het geloof laat zich niet in rechtlijnige, wetenschappelijke of filosofische taal vatten.
3. God te eenzijdig voorgesteld als het Almachtige Opperwezen boven, buiten, tegenover de werkelijkheid. De Schepper die om het even regen en droogte, ziekte en gezondheid enz over ons brengt. Dat roept altijd weer de 'waarom-vraag' op.
   Maar: de bijbel leert ons niet een grillige God kennen; de God van Jezus is één: Hij is als pure goedheid werkzaam in de wereld, tegen de doodsmachten in. Een God van nabij: een stem die opklingt uit verhalen en inspireert tot het goede.
4. Geloof uitgewerkt tot een visie die het leven een beetje verfraait. In wezen comfortgeloof dat alles bij het oude laat en geen echte ervaring van God oplevert.
   Maar: Gods liefde kennen is primair beseffen hoezeer je die van nature afwijst. En toch nodig hebt. En Goddank mag ontvangen. Wie dat met zich laat gebeuren, wordt opnieuw geboren om liefdevol te leven en om te zien naar mensen in de knel. Kruisgeloof.

Verhuizen
Nog langer in de gevangenis van de rationele theologie blijven zou me steeds ontevredener met m’n geloof maken, temeer omdat ik vermoed dat het geloof meer te bieden heeft dan ik er vind.
De beeldspraak van woning en gevangenis doet als vanzelf een volgende metafoor aan de hand: dat van de verhuizing. Waarom zou ik niet de gevangenis achter me laten om te gaan wonen in een verhaal? Van ratio naar narratio dus.
Schrijven helpt me de dingen beter te begrijpen. Ik zet de stukjes als blogjes op de site zodat een ander er misschien ook iets aan heeft.