Besproken Bijbelgedeelten en Thema's

Een psalm met om de andere regel dit refrein: 
Eeuwig duurt zijn trouw (NBV21)
Zijn liefde blijft altijd bestaan! (BGT)
Want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid;  (NBG)



A      het leven?

soms zit het mee, soms zit het tegen

Dat zei iemand

en hij vertelde van zijn jeugd:

in een fijn gezin, de school zonder problemen doorlopen

van vrienden...collega's op het werk

Maar ook van: een verkering die uit gaat

van mensen die je ontvallen.

die alle plannen in de war stuurt

Dan besef je dat er ook veel is

waar je als mens niets over te zeggen hebt:

ziekte of gezondheid

welvaart of werkloosheid

oorlog of vrede

Dat heb jezelf niet in de hand.

 

Uit heel die wirwar van ervaringen

bouw je voor jezelf een soort visie op

hoe het leven in elkaar zit

wat er doorgaans gebeurt:

Soms zit het mee, soms zit het tegen.

 

Een popgroep kwam hier op uit: (het goede doel)

Eén keer trek je de conclusie / Vriendschap is een illusie

vriendschap is een droom / een pakketje schroot / met een dun laagje chroom

Geen leuk refrein.

 

Prediker houdt het erop

dat het leven een ijdel gedoe is

Je kunt er als mens geen lijn in ontdekken:

er is een tijd van vrede een tijd van oorlog

een tijd om te zaaien een tijd om te oogsten

een tijd om af te breken, een tijd om te bouwen

enz enz..

het een heft het andere weer op

er is geen vooruitgang in de geschiedenis

nooit gebeurt er iets nieuws.

En in je eigen leven al net zo:

het eindigt in het niets, in de dood

wat een ijdel gedoe jouw werk, jouw bestaan:

najagen van wind, dat is het refrein van prediker

 

En dat is modern,

dat horen we steeds vaker

dat denken we misschien ook wel bij onszelf:

het refrein is Hein, de man met de zeis

vandaag jij, morgen ik

uitzichtloos dit leven.

Laten we er maar niet teveel aan denken

probeer maar een beetje te genieten

of wat te betekenen voor elkaar.

B      De dichter van onze Psalm zegt wat anders

Hij heeft in de loop van de jaren iets van God ontdekt.

Zijn conclusie: Eeuwig duurt zijn trouw (NBV).

Een refrein: 26x komt het terug.

Dat klinkt heel wat beter dan:

vrienschap is een illusie

of soms zit mee, soms zit het tegen

najagen van wind

en het refrein is Hein

 

Eeuwig duurt zijn trouw

De berijmde Psalm in het Liedboek zegt het op allerlei manieren

zijn goedertrenheid zal bestaan in eeuwigheid. (1, 10 13)

Trouw door alle tijden heen (2, 6, 8, 9)

Eeuwig houdt zijn liefde stand (3, 5, 7)

Zijn genade blijft van kracht (4, 11)

eeuwig is hij trouw en goed (12)

Allemaal varianten van hetzelfde refrein:

Want trouw en goedheid en liefde en genade

dat is in de bijbel allemaal één en hetzelfde woord.

 

Trouw : dat betekent - God verandert niet:

Hij houdt vast aan zijn plan met de wereld

Hij komt niet terug op zijn afspraken met Mozes

De tien geboden,

De uitleg die Jezus daaraan geeft

De zegen die hij daaraan verbindt: vrede, welvaart, geluk

 

Zo trouw zijn wij niet.

De tien geboden?

Zorgeloos leven bij de dag,

Bidden voor je vijanden

De ander liefhebben als jezelf

Dienen, delen, vergeven keer op keer

Dat gaat ons al gauw te ver.

 

Dan zijn we geen mensen van God

geen kinderen van een Vader in de hemelen

dan maken we ons los van God

Dat is erg: daar komt ellende van

 

Maar die ontrouw betekent niet

dat God het voor gezien houdt.

Hij geeft niet op...hij zet alles op alles...hij wil ons terug.

Daarom zegt de dichter

God is trouw, goed, genade, liefde

Zijn hart is er vol van.

 

Zijn goedheid is niet gespeeld, een rol, een masker

Zo is hij echt, dat gaat er nooit uit

Dat is zijn aard: goedertierenheid

Goedheid tot in het diepst van zijn wezen.

C       Eeuwig duurt zijn trouw

Zijn goedertierenheid zal bestaan in eeuwigheid.

 

Eeuwig...eeuwigheid...wat is dat eigenlijk?

Filosofen zeggen: lang, heel lang

niet een dag, een jaar, een eeuw, een milennium

nog langer, altijd maar door,

voorgoed: de tijd heeft geen vat op God.

Hij is niet ooit jong geweest

en sinsdien elke dag een beetje ouder geworden

Hij staat boven de tijd.

De tijd is zijn uitvinding...

Hij is de Schepper van al wat is

van de aarde en het leven

van de ruimte met de zon en maan en sterren

van de tijd met haar uren, dagen, jaren

Dat alles is ooit begonnen.

Dat alles heeft een einde.

Alleen God is eeuwig: tijdloos. Hij staat buiten de tijd.

 

Ik word daar altijd een beetje duizelig van

Het klinkt zo vaag en zweverig

Wat je daarmee opschiet

Wat u en ik daaraan hebben, wij die in de tijd leven?

Ik zou het niet weten.

 

Het past ook niet bij de bijbel

En al helemaal niet bij onze psalm

Daar zingt de dichter juist van wat God doet in de tijd:

de bevrijding uit Egypte

de doortocht door de Schelfzee

zijn leiding de 40 jaren in de woestijn

de intocht in het beloofde land

zijn hulp in tijden van nood.

 

In de kerk maken we dat lijstje langer:

De trouw van God is gebleken

heel concreet in de Here Jezus

De komst van de heilige Geest

de geboorte van de kerk.

En nog langer:

De trouw van God kwam naar voren

in onze eigen levens:

het einde van de oorlog

de geboorte van een kind

hoe je na een ernstige ziekte weer opknapte

 

Eeuwig is in de bijbel niet: tijdloos

Gods trouw is eeuwig betekent:

Zijn trouw, zijn goedheid is gebleken in de tijd.

Wij kunnen die aanwijzen, daarvan zingen, daarvoor danken.

D       Maar die goedheid van God is toch niet altijd

niet eeuwig bij ons?

Er is toch ook die harde, donkere, pijnlijke kant van het leven

ziekte, verdrietigheden?

zorgen, ruzies en conflicten.

Dan is er niets dat Gods liefde overbrengt

Hoe zo: Gods trouw is eeuwig?

Maar dan is dit het mooie:

Altijd weer komt zijn goedheid boven.

Zo is het ook in onze psalm

De geschiedenis van Israel – aan de ene kant

de moeilijkheden van een slavenhuis

van honger en ontbering in de woestijn

van verdrukking en strijd om het beloofde land

En elke keer leek de goedheid van God geweken.

Maar aan de andere kant was er ook:

een uittocht uit Egypte

manna in de woestijn

aankomst in het land van belofte

In al die dingen blijkt de trouw van God.

Hij brengt het leven terecht.

 

Aan de ene kant: kruis en graf

aan de andere kant: Pasen, opstanding, leven

 

Aan de ene kant: een tijd van ziekte

aan de andere kant: opnieuw gezondheid

 

een tijd van zorgen

een tijd van opgelucht adem halen.

 

En dan begint het ons te dagen:

Gods trouw is eeuwig

dat betekent niet dat alles gaat zoals ik me wens

voortdurend zegen en geluk

Zo zit het niet in elkaar, de werkelijkheid.

 

Het betekent : God kan zijn goedheid

wel eens terugnemen, maar nooit voorgoed.

Vroeg of laat komt zijn liefde weer naar voren.

Altijd weer. Zo vaak als nodig is.

God gaat, God komt

Hij is erbij net als als een refrein in een lied:

na elk vers, na elke tijd, na elke periode

komt hij naar voren, bewijst ons zijn goedheid.

 

Als bij ons de verdrietigheden zich melden

en God ver lijkt

Altijd mogen we hopen en bidden

dat Gods trouw, zijn zorg weer in ons leven terugkeert.

Gods trouw is eeuwig.

E       Wat zingen we bij onszelf

als er weer een couplet, een periode, een tijd van ons leven voorbij is?

vriendschap is een illusie?

alles is najagen van wind

het refrein is hein?

Dat is weinig opbeurend.

Dat klinkt vooral naar teleurstelling en bitterheid:

het leven is niet wat en het kan ook niet wat worden

 

Wat gebeurt er met je

als je dat geregeld bij jezelf zegt

Wat doet dat met je

als dat het innerlijke commentaar is

bij wat er gebeurt in je leven?

Zal het je aanmoedigen tot geloof, hoop en liefde

Zal het je bewegen tot omzien naar

Zal het je vertrouwen geven als ziekte en zorgen zich melden

als je tijd gekomen is?

 

De dichter reikt ons andere woorden aan

Gods trouw is eeuwig.

Als dat toch eens het refrein is na elk couplet van je leven

Het zijn woorden om God te danken

als het je goed gaat

als je je gelukkig voelt

Gods trouw is eeuwig, klinkt dan als

“dank u wel voor al uw zegeningen”

 

En als het leven je zeer doet

en de verdrietigheden zich melden

dan klinkt het als een motie van vertrouwen

als uitzien naar betere tijden:

Gods trouw is eeuwig: klinkt dan als:

“Here God, op u blijf ik hopen”

 

Wat gebeurt er met je

als je dit telkens bij je zelf zegt, zingt, bidt?

na elk hoofdstuk van je levensverhaal?

Zal het je niet goed doen?

Zul je daarmee niet je geloof voeden

de hoop levend houden

de liefde voor uitdoven behoeden?

 

Is het niet veel beter voor u en mij

om dit refrein over te nemen

om het je eigen te maken

Zodat je op een dag zomaar jezelf erop betrapt

dat je deze woorden aan het zingen bent:

Want Gods goedertierenheid

zal bestaan in eeuwigheid.

Positiever kun je niet door het leven gaan.

En met meer hoop kun je niet sterven. AMEN