A        Er was eens een zangeres die zelf haar liedjes schreef

en ze zong voor kleine groepjes mensen

in een zaaltje hier, een zaaltje daar.

Soms droomt ze ervan beroemd te worden

en voor duizenden in de Arena op te treden.

 

Dan op een dag komt er een man naar haar toe:

je hebt het in je beroemd te worden

en ik kan dat wel voor je klaar maken

Het contract wordt getekend.

Eerst gaat het nog niet zo vooruit

Maar dan geeft de manager een paar adviezen:

je liedjes zijn te mooi, te dichterlijk;

maak ze wat eenvoudiger

 

en je speelt leuk guitaar;

maar vanaf vandaag doen we er een disco-deuntje bij

 

en weet je wat het ook altijd goed doet:

een kort jurkje en wat pasjes erbij.

Succes verzekerd…

 

En inderdaad.

 

Maar na 3 gouden platen voelt onze zangeres zich diep ongelukkig:

die liedjes, ik kan mezelf er niet in kwijt

en dat disco-dreuntje: zo doods

en die pasjes en die verplichte glimlach: zo nep, zo plastic.

Wat mij heilig en dierbaar was heb ik verkwanseld

Mijn ziel en zaligheid aan de duivel verkocht

Ik heb teveel concessies gedaan.

In de verte lijkt het nog wel op mijn liedjes en muziek van het begin

Maar al met al is het een slap aftreksel.

 

Maar de manager houdt haar aan het contract:

Binnenkort sta je in de Arena, dat wilde je toch?

En daarna op tournee.
Maar ze vindt het echt geen hoogtepunt:

al die joelende mensen

en zij met liedjes waar ze zelf niet in gelooft. Vreselijk.

Ze voelt zich een grote bedrieger:

ontrouw aan haar zelf…een bedrieger van haar publiek.

Wat een ellende.

 

 

 

B       Allemaal laten we ons verleiden:

Daar hoef je geen zangeres of filmster voor te zijn.

De man die verpleger wilde worden, maar economie ging studeren

want dat betaalt beter

De journaliste die een snufje sensatie en ranzigheid aan haar berichten toevoegt

want wie vindt de waarheid nou interessant?

De leerling die zich opwindt over het pesten, maar er liever niets van zegt

want ’t zijn ook zijn vrienden die het doen.

 

Ieder heeft zijn prijs.

We doen allemaal dingen die we eigenlijk niet willen doen

Die tegen ons in gaan

Die we toch doen, want er staat zoveel tegen over:

een beter betaalde baan

een goedlopend tijdschrift

vriendschappen…Wie wil dat nou niet

Da’s toch mooi en geweldig en heerlijk? het paradijs!

 

En als je dan een beetje ontrouw bent aan jezelf

ach, zo erg is dat toch niet:

economen moeten er toch ook zijn,

en roddelbladen als ik ze niet schrijf, zal een ander ze wel schrijven

en pesten? hij heeft het er ook wel een beetje naar gemaakt.

 

Gelokt door gouden bergen

gaan we tegen ons hart, ons geweten in.

Tegen onze roeping om echt mens te zijn

mens zoals God je gemaakt en bedoeld heeft.

 

Het is het klassieke verhaal van Adam

die de stem van zijn hart en geweten het zwijgen oplegt

en Gods aanwijzingen laat voor wat ze zijn

Adam, u eij en ik, wij zullen zelf beslissen over goed en kwaad

zelf wel uitmaken wat we doen en laten zullen.

Dan zullen we gelukkig worden, het paradijs vinden.

Maar ondertussen is het de boze die Adam raadt

Hij verliest het paradijs.

En onze zangeres treft een duivelse manager.

Ze leeft in een hel.

 

 

C        Op allerlei manieren probeert de boze

mensen bij God weg te krijgen

ze uit hun oorsprong en roeping te weg te halen

Daarom heet hij de duivel, dat komt van diabolos

de uiteen-drijver, de de uiteenwerper.

Een oude bijnaam: de wrikkert…het breekijzer zouden we nu zeggen

Om mensen van God te vervreemden.

 

Ook Jezus neemt hij onder handen.

Maar op Jezus krijgt hij geen vat.

Geen kunst aan, denken we misschien.

Jezus is Gods Zoon. Hij weet alles. Hij kan alles.

De duivel maakt geen enkele kans.

Voor hem is het kinderspel

De verzoekingen zijn eigenlijk geen verzoekingen.

 

Maar dat is te kort door de bocht.

Alles weten, alles kunnen…

dat heeft de Zoon van God achter zich gelaten.

Hij heeft zich vernederd, ontledigd, zegt Paulus ergens

Een dienstknecht, zonder gestalte of luister, zegt Jesaja

Helemaal mens, precies zoals u en ik.

De verzoekingen zijn zijn voor hem geen kinderspel,

maar ernstig en zwaar, net als voor ons.

 

Hij moet net als wij proberen de mens te zijn zoals God heeft bedoeld.

Om Adam over te doen

Om een tweede, een nieuwe Adam te worden.

Hopelijk slaagt hij voor deze proef, dit examen.

 

Bij zijn doop had een stem uit de hemel gezegd:
Jij bent mijn Zoon, de geliefde, in wie ik een welbehagen heb.

En wat Jezus al veel langer vermoedde:

dat God met hem iets speciaals voor heeft

dat werd toen zekerheid

Veertig dagen is hij in de woestijn, om over die woorden na te denken.

Veertig dagen van eenzaamheid en ontberingen.

Levend van wat bessen en sprinkhanen.

 

D Dan komt de duivel op het toneel

Nu gaat het beginnen: het gewrik

Zal hij standhouden, Jezus?
Een nieuwe Adam blijken te zijn?
Een nieuw begin, onze hoop?

We houden de adem in.

 

(1)  Jezus, jij hoeft toch geen honger te hebben…Gods eigen Zoon!

Zeg tot deze stenen…

Maar Jezus laat zich niet loswrikken uit zijn roeping

Gewone mensen kunnen ook geen stenen in brood veranderen

zij moeten leven van wat God hun geeft, brood of wat anders

dan zal ik dat ook…

ik zal helemaal mens met de mensen zijn

ook hun zorgen om het brood, hun honger delen

en geloven dat God voor me zorgen zal

iedereen heeft het er moeilijk mee, maar ik zal het waarmaken.

 

(2)   Maar Jezus, zou JIJ nou geen teken van God willen hebben?
dat je je niet vergist?
Spring van deze muur…

Weer krijgt de wrikkert geen kans: Jezus blijft mens met de mensen

Gewone mensen mogen God niet op de proef stellen.

zij moeten vertrouwen op zijn hulp

dan zal ik dat ook

ik zal helemaal mens met de mensen zijn

ook hun twijfels in het geloof, hun vragen delen

en geloven zonder bewijs,

iedereen heeft het er moeilijk mee, maar ik zal het waarmaken

 

(3)   Dan in een visioen ziet Jezus al de koninkrijken van de aarde en hun heerlijkheid:

de paleizen en schatkamers, graanvelden en wijngaarden

bibliotheken en musea, theater en stadions noem maar op

al hun heerlijkheid…

Stel je voor dat hij over al dat moois kon beschikken.

Jezus, Ik kan het je zo geven…vraag het me maar.

Maar de uiteendrijver krijgt Jezus niet op andere gedachten

Uit jouw handen wil ik dat niet krijgen:

Jij weet niet wat liefde is…je verwart het met het uitleven van lusten

Jij weet niet wat vrede is…je verwart het met de afwezigheid van oorlog

Jij weet niet wat geluk is…je verwart het met eten en drinken en vrolijk zijn

Ik zou teveel concessies doen

Heel in de verte lijkt jouw koninkrijk op mijn ideaal van het koninkrijk der hemelen

Het is maar een slap aftreksel van wat God met de mensen voor heeft.

 

Ik wil met jouw niets te maken hebben
De Here uw God zul je aanbidden en Hem alleen dienen.
Iedereen gaat voor jou door de knieën, maar ik zal het waarmaken.

E       Jezus laat zich niet van de wijs brengen.

Hij weerstaat het wrikken van de boze.

Na drie keer houdt de uiteenwerper het voor gezien.

Hij krijgt Jezus niet los van zijn roeping

om de mens te zijn

die in alles Gods wil zoekt om die te doen.

 

Later zal de boze het opnieuw proberen:

als Jezus aan het kruis hangt te sterven.
Als je Gods Zoon bent, red u zelf en kom af van het kruis

Ook dan zal Jezus trouw aan God blijven

en de weg van de mensen ten einde gaan.

Voor ons zijn leven geven.

Dan is de macht van de boze voorgoed gebroken!

Van die overwinning zien wij vandaag het begin.

 

Waar wij zelf zo’n moeite mee hebben:

- te leven niet bij brood alleen

- te geloven zonder bewijzen

- en zonder knieval voor de duivel…

is er één geweest

die heeft laten zien: het kan toch, het kan wel.

Jezus Christus, ons van God gegeven.

Een nieuw begin, een nieuwe mogelijkheid…

Tweede Adam: zo kan het ook.

 

Wie dat gelooft, vindt een diepe blijdschap

Een grote vreugde om God

die voor ons de weg terug heeft mogelijk gemaakt

waar wij het geluk, het paradijs verspeelden.

En we pakken opnieuw onze roeping op

om uit God te leven…uit zijn woord

trouw aan ons hart en geweten.

Anders gezegd:

We zeggen onze horigheid aan de duivel op.

Laten ons inspireren door de Geest van Christus.

En vinden een leven veel rijker

en dieper en warmer

dat dat sleur-leven voor enkel hier en nu

waar de boze ons genoegen mee wil laten nemen.

 

 

 

F       We zullen ook ontdekken

dat juist dan de verzoekingen niet uitblijven.

Daar wil de boze graag zijn breekijzer inzetten.

Om kapot te maken, wat God aan het heel maken is.

 

Met zorgen om het brood zal hij ons bestoken

om woning en kleding en gezondheid

Met vragen en twijfels aan God zul hij het ons moeilijk maken

en de wens om een teken, een bewijs.

Met de verleiding om voor hem op de knieën te gaan

om carrière, rijkdom, succes te krijgen.

 

Jezus blijft staande door zich aan de bijbel vast te houden.

Zijn antwoorden haalt hij letterlijk uit het oude Testament

Dat is zijn manier

Zo vindt hij de weg.

En dan zal het voor ons wel niet anders zijn:

zonder bijbel

zonder geworteld te zijn in het woord van God

zullen de woorden van de duivel

bedrieglijk goed en redelijk klinken.

Met de bijbel kunnen we die doorzien

We zijn sterker dan we denken.

Er is een geestelijke wapenrusting

Enkel tot onze schade laten we die onbenut.

 

Op het eind van de beproevingen staat er:

komen er de engelen en dienen Jezus

Met dat dienen is het bedienen aan tafel bedoeld.

Wat Jezus van de duivel niet wilde hebben:

eten

een teken van God,

macht en heerlijkheid

dat ontvangt hij nu allemaal van God.

De weg van geloof en gehoorzaamheid lijkt wel onzeker en hachelijk

Maar: er rust zegen op.

 

Daarom eindigt het evangelie met die heerlijke woorden:
Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde

En ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld

AMEN