Bijbelse Verhalen en Thema's

En nu iets voor u, rijken! Weeklaag en jammer om de rampspoed die over u zal komen. ₂ Uw rijkdom is verrot en uw kleding is door de mot aangevreten. ₃ Uw goud en zilver is verroest, en die roest zal tegen u getuigen en als een vuur uw lichaam verteren. U hebt uw schatkamers gevuld, hoewel het einde van de tijd nadert. ₄ Hoor de klacht van het loon dat u de arbeiders die uw velden maaiden hebt onthouden. Het geroep van de maaiers is tot de Heer van de hemelse machten doorgedrongen. ₅ U hebt op aarde in weelde gebaad en losbandig geleefd, u hebt uzelf vetgemest voor de slachttijd. ₆ U hebt de rechtvaardige veroordeeld en vermoord, en hij heeft zich niet tegen u verzet.
Vrienden, heb geduld, en wacht op de dag dat de Heer terugkomt. Luister! In de lente en in de herfst wacht een boer tot het gaat regenen. Dan gaat alles groeien, en dan kan hij een grote oogst van het land binnenhalen. Maar tot die tijd heeft hij geduld. 8 Heb geduld, net als die boer, en houd vol! Want de dag dat de Heer terugkomt, is dichtbij. (Jak 5: 1 - 8  NBV21)

 

 

(1) over rijk en arm

 

We willen liever niet arm zijn:

dat je elk dubbeltje moet omdraaien

geen gezond eten kunt kopen

je kinderen niet op sport kunnen

 

We hoeven niet heel rijk te zijn

maar liever wel genoeg hebben

voor de gewone dingen:

eten en drinken, kleding, school,

dokter en ziekenhuis,

een dak boven je hoofd.

Gelukkig vinden we dat met heel veel mensen in ons land

En met elkaar zorgen we ervoor:

dat niemand op straat hoeft te slapen

iedereen naar het ziekenhuis kan als het moet

iedereen 3x per dag een maaltijd heeft

Tenminste: dat is het idee,

Want ondertussen zijn ze er wel:

mensen die in rij staan voor de voedselbank

gezinnen in de schuldhulpverlening

kinderen niet mee op schoolreisje

zieke mensen die de dokter uitstellen

omdat ze de eigen bijdrage niet kunnen betalen

 

Ondanks alle goede bedoelingen: toch armoede.

Dat is erg! Dat hoort niet!

Ook in het geloof is het zo.

In de bijbel hoor je het hele Oude Testament door

de profeten te keer gaan

tegen rijke en machtige mensen

die alleen maar aan zichzelf denken.

 

En in het Nieuwe Testament is het de Here Jezus zelf

die omziet naar wie arm zijn en honger hebben

Hij deelt met hen zijn brood

Vraagt van zijn discipelen om hetzelfde te doen

 

Heeft de bijbel dan iets tegen rijke mensen?
Dat zou je denken als je Jakobus hoort:
wee jullie rijke mensen, het zal slecht met jullie aflopen.

Maar wat hij ze kwalijk neemt

dat is niet dat ze geld hebben,

een huis, een boerderij, een bedrijf

 

Wat hij de rijke mensen kwalijk neemt:

Dat ze veel geld hebben

en ondertussen hun knechten

die op de landerijen ploegen en zaaien en oogsten

niet hun loon geven!

 

Dat ze kasten vol kleren hebben

veel meer dan ze nodig hebben

Maar liever dan daarvan wat weggeven

laten ze die in de kast liggen verstoffen.

 

Dat ze bergen goud en zilver hebben

Maar zelfs als het door de inflatie wegrot

willen ze er steeds meer van hebben.

Niets gebruiken ze om een ander vooruit te helpen.

 

 

In de bijbel is het duidelijk:

armoede en honger – dat hoort niet

de aarde brengt meer dan genoeg

er hoeft geen honger te zijn.

 

En geld en bezit – fijn ! als je dat hebt

maar er hoort wel een verantwoordelijkheid bij:

voor wie het minder getroffen hebben

voor wie niet rond kunnen komen.

 

Doen we dat?
Betalen we netjes onze belasting?

Helpen we de overheid

om de sociale voorzieningen in stand te houden?

 

Als we een bedrijf hebben:

krijgt ons personeel een fatsoenlijk salaris

hebben ze op een dag een vast contract

of moeten ze het doen met dan weer wel

dan weer geen werk?

 

Als we rijk zijn aan geld:

steunen we dan misschien ook een goed doel?

 

Als we rijk zijn aan tijd:

helpen we dan ooks eens mee in clara of oostloorn?

 

Als we rijk zijn aan gezondheid

doen we dan ook eens een boodschap,

een klusje voor wie dat niet zelf kan?

 

Als we rijk zijn aan vrienden

nemen we dan ook eens iemand mee uit

die wat eenzaam is?

 

Voor de Here Jezus hoorde het bij elkaar:

geloven in God en zorgen voor je naaste

Zou dat voor ons dan anders zijn?
 

 

(zingen Gez 454: 1t/m 5)

 

 

(2) over wachten en geduld hebben

 

Wachten, dat moeten we allemaal wel eens

Wachten op je beurt bij de kapper

wachten op de bus

wachten in de supermarkt

wachten in de file

 

Zonde van de tijd vinden we dat.

Je zit maar en je wacht maar

niets te doen

Nergens goed voor, dit wachten, gewoon vervelend.

 

Er is ook een ander wachten:

je kunt verlangen naar het volgende week-end

met je vriendje, of vriendin

je kunt uitzien naar de dag

dat je op kamers gaat: eindelijk zelfstandig

je kunt zo'n zin hebben in vakantie

Wachten op leuke dingen.

Niet zonde van je tijd: er is genoeg te doen

reisplannen maken voor je vakantie,

wat neem ik mee en wat niet

koffers klaarzetten

 

Het is hetzelfde wachten als de boer

die op zijn land tarwe heeft gezaaid.

Daarna moet hij wachten.

Wachten op de regen.

Wachten of de eerste sprietjes al te voorschijn komen

Wachten op de groei

Wachten tot de korenaren vol dikke gele korrels zitten.

Ondertussen ruimt hij de schuur op

de boerderij krijgt een verfje

kijkt zijn gereedschap na

Dan pas, na maanden wachten, kan hij eindelijk

het land op en de oogst binnen halen.

 

Wachten, want de dingen hebben tijd nodig.

Het komt wel, de zon, de zomer, de oogst

maar niet op mijn tijd

niet op mijn wens of bevel

maar op het rimte van de natuur

Of ik dat nu leuk vind of niet:

ik moet me daarbij neerleggen

Zo is het nu eenmaal gemaakt.

 

En eigenlijk valt daar best mee te leven.

Je kunt er op aan:

na de winter komt de lente,

dan de zomer en de herfst

En God zag dat het goed was.

 

Daar moet je je als mens in schikken,

je bij aanpassen:

heb geduld en vertrouw erop

dat je op een dag oogsten kunt.

 

En nu zegt Jakobus tegen ons:

vrienden, heb geduld.

Want zoals een boer moet wachten

tot de tijd van de oogst gekomen is

zo moeten wij ook wachten

tot eindelijk gebeuren gaat

waar wij zo naar verlangen:

Honger en armoede

oorlog en geweld dat is op een dag voorbij

En vrede en vrijheid

licht en geluk en gezondheid

dat breekt op een dag echt aan.

 

God laat ons niet in de steek.

Het koninkrijk der hemelen zet door.

Maar alles op zijn tijd.

Nu een tijd van geduld en wachten

Niet dat zinloze wachten in de wachtkamer

Maar dat wachten

van een boer op zijn oogst

Wachten en ondertussen genoeg te doen:

Dit is de tijd om ruzies bij te leggen

Om je brood te delen met wie tekort komen

Om te bezoeken wie eenzaam zijn

Dit is de tijd

om samen kerk te zijn

om te vertellen van Jezus

en van de hoop die in ons is.

Om samen God te bidden:

Heer, ontferm U, Uw koninkrijk kome

AMEN

 

 

(zingen Lied 30L 1, 3, 5, en 6 uit Alles Wordt Nieuw I)

 

 

(3) over de Heer die komt

 

Op een dag is het zover.

Dan staat de tarwe rijp op de akker

Tijd om te oogsten.

Dan stuurt de boer zijn knechten het land op

en die maaien het koren

zetten het aan schoven

brengen het koren in de schuur

en het onkruid gaat op een grote hoop

en verdwijnt in het vuur.

 

Aan een oogst denkt ook Jakobus:

Dan zal er eindelijk recht verschaft worden

aan al die mensen

die te kort kwamen

die in armoede leefden

die van de honger stierven

die hun loon niet kregen

die verdrukt werden om hun geloof

of vermoord omdat ze zich inzetten

voor de vrede en de gerechtigheid.

 

Staan wij daar tussen?
 

Of staan we in dat andere rijtje:

van al die mensen

die niets te kort kwamen

die in weelde leefden

die hun brood niet wilden delen

die hun knechten niet betaalden

die uit de weg lieten ruimen die het waagden

daar wat van te zeggen.

Ook die zullen zich moeten verantwoorden.

 

 

Hoe Jakobus dat zo zeker weet?

Hij heeft het van zijn broer: de here Jezus

Jezus had al van deze dingen gesproken

En rond Jezus was het ook al een beetje begonnen:

als hij zieken genad

als hij het brood brak en deelde

als hij zondaars erbij betrok

dan zag je het gewoon doorbreken:

die nieuwe wereld, het koninkrijk der hemelen

gewoon hier op aarde

gewoon tussen de mensen.

 

En even leek alles één grote vergissing

Als Jezus hangt aan het kruis

en sterft en begraven wordt

dan lijkt alles mislukt.

 

Tot, tot op de derde dag

de Heer zich toch weer meldt:

hij leeft...hij verschijnt aan zijn discipelen

spreekt met hen...

zij ontvangen zijn geest, zijn kracht, zijn inspiratie.

Het gaat door...HIJ gaat door.

 

Kruis en graf en dood

dat zijn in onze ogen grote machten

Maar hém konden ze niet vasthouden:

Jezus staat er uit op.

God is achter hem gaan staan

die zo begaan was

met arme en hongerige mensen

met de zieken en mismaakten

met wie er uit lagen: de hoeren en de tollenaars

 

Zijn liefde gaat tot het uiterste:

Alles heeft hij gegeven.

Tot en met zijn leven.

 

Dat mag ik op mezelf betrekken.

Dat moet u en jij ook doen:

deze eindeloze liefde is er voor ons allemaal.

En waar we die geloven

en ontvangen

is het of er in ons

iets nieuws ontkiemt:

een nieuw vuur, een nieuwe kracht,

en geloof, en hoop en liefde

komen op gang.

En we beginnen te verlangen

naar de dingen van God

naar het koninkrijk der hemelen

gewoon hier op aarde

gewoon tussen ons mensen.

Daar gaan we ons best voor doen.

 

En het begint ons te dagen

dat we geduld moeten hebben:

op Gods tijd zal het komen.

Hij geeft zijn plan met de wereld

met u en jou en mij niet op

 

Daarom wachten we ook

geduldig en vol vertrouwen,

en verdragen we onze moeilijkheden

en zetten we ons in voor elkaar.

De komst van onze Heer Jezus.

De dag dat voorgoed uit elkaar gaan

onkruid en tarwe, goed en kwaad, leven en dood.

Dan is het koninkrijk gekomen

om nooit meer weg te gaan. AMEN

(Zingen Gez 462: 1 t.m 6)