Besproken Bijbelgedeelten en Thema's

A       Misschien bent u wel eens in Israel geweest

en hebt u ook wat van de Negev, van de woestijn gezien

Het lijkt nog het meest op een maanlandschap:

zand, grind en rotsen, bergen, diepe ravijnen

maanden en jaren dat het niet regent

Dan is er enkel de zon hoog aan de hemel

 

Bijna niets kan er leven: Een enkele cactus

Dieren: nog minder. Te heet, te droog.

Het maakt van de woestijn een dorre vlakte

een enorme zandbak waar je niets hebt te zoeken.

 

Maar soms gebeurt het dat de wind goed staat

en van overzee vochtige lucht aanvoert, wolkenvol.

En als het dan begint te regenen

valt er in een keer enorm veel:

hele stortbuien giet de hemel dan leeg.

 

De dorstige bodem drinkt de regen in

Er vormen zich kleine stroompjes en beken

En de volgende dag ken je de woestijn niet terug

Waar is die dorre vlakte gebleven?
Dorre struiken en graspollen

waarvan je dacht dat er geen leven meer in zat

zitten vol in het blad

Rozen en orchideeën zijn te voorschijn gekomen

Hun zaden lagen in de woestijngrond te wachten

tot de regen ze tot leven zou wekken

En nu staan ze daar te geuren en te kleuren: een zee van bloemen

 

En waar ze vandaan komen, niemand weet het

maar opeens gonst het van bijen en vliegen

En vogels…het lijkt wel of ze er op gewacht hebben

want die zijn er ook al, aangevlogen van grote afstand.

 

De woestijn een paradijs.

Dankzij de regen, het levenwekkende water

Royaal uitgegoten over de dorre vlakte.

 

B      Als je het een keer gezien hebt, in het echt of op TV

vergeet je het nooit meer: deze verandering.

En als je eens denkt aan de woestijn in je eigen leven

de sleur van je werk

het oppervlakkige in je relaties

het duffe in de kerk

wat kun je dan verlangen naar regen die dat alles weer in bloei zet

even uitbundig als de bloemen in de woestijn.

 

De profeet Joël belooft dat er zo’n dag komt dan gaat de hemel open

en stort God over de mensen uit

geen regen, maar Geest…

Geestkracht die enthousiasme wekt en blijdschap

Geestkracht die onze talenten wakker roept

als was het zaad dat lag te slapen in de woestijn

De dag komt zegt de profeet dat wij onze talenten en gaven

vol vreugde gaan inzetten om er wat van te maken

van ons werk, van ons gezin, van onze kerk.

 

Joël spreekt van uitgieten.

God zal zijn Geest uitstorten

Voor een wolkbreuk van Geestkracht zorgen.

Dat klinkt heel royaal en overvloedig:

En dat is het ook: het is bedoeld voor iedereen:

voor volwassenen en kinderen, voor mannen en vrouwen

ook voor slaven en slavinnen

voor u en jouw en mij vandaag

de mensen die nog geboren zullen worden

alle mensen wil God bereiken

De woestijn van ieders leven tot bloei brengen

 

Dat ishet verschil met vroeger.

Toen: In het OT is de Geest van God altijd maar mondjesmaat uitgedeeld.

Aan enkelingen:

Aan Simson of Gideon, aan een koning als David, aan een profeet als Joël…

En door hen was het volk met God verbonden. Indirect

Dat werkt niet, zegt Joël…zo wordt de wereld nooit wat God ermee voor heeft.

Dat kan alleen als alle mensen die verbinding met God hebben

Dan zullen ze dromen: dromen van vrede

En gezichten zien: visioenen van van gerechtigheid

En profeteren: Gods wil en bedoeling kennen en doen ook.

Dan breekt op deze wereld het koninkrijk van God door

in onze levens het koninkrijk der hemelen.

C     Vandaag vieren wij, dat die Geest werd uitgestort.

Royaal en overvloedig op die eerste discipelen.

Als bange mensen zaten ze al weken bij elkaar.

Ze durven er niet op uit om over Jezus en het geloof te praten

Voelen zich bang en onzeker.

Het kleine kerkje dat ze met elkaar zijn

staat bepaald niet in bloei…laat staan dat het vrucht draagt.

Het heeft meer van de woestijn die wacht op een flinke stortbui…

 

Maar dan is er gerommel in de verte…onweer…regen?

en even later…God alleen weet hoe…

staan ze maar zo op straat…die bange mensen

en ze vertellen vrij uit over Jezus…die onzekere discipelen

geen bedrukte gezichten, ze stralen!

Ze zijn als de bloemen die na de regen

uit de dorre woestijnbodem te voorschijn komen.

 

En hun enthousiasme slaat over…en tientallen

honderden mensen komen ook tot geloof.

 

Die mensen komen overal vandaan…

Er zitten Joden bij uit Israel

en buitenlanders: pelgrims en toeristen

Arme en rijke mensen, kinderen en stokoude grijsaards

Mannen en vrouwen…zelfs slaven en slavinnen

Daarom zongen we: Rahab en Babel zullen U behoren

Want mensen overal vandaan worden samengevoegd

tot een nieuw volk....

de kerk: een kleurig boeket van alle mogelijke mensen
 

Samengevoegd

om het geloof in God te vieren bij water, brood en wijn

 

om de naam van de Here Jezus bekend te maken

en iedereen te betrekken bij God en zijn liefde in Jezus Christus.

 

om de woestijn die de wereld is

te maken tot een paradijs waar vrede en gerechtigheid wonen.

 

Als een lopend vuurtje gaat het vanaf die dag de wereld over

in Nederland mag het wat tegenzitten

maar op andere plaatsen groeit het maar door

in Azië, in China

Trouwens: pas was er een pinksterweekend in Biddignhuizen
vele duizenden jongeren, kinderen en volwassenen
bij elkaar. Thema:  Vurig Verlangen

 

Zeg nou niet dat jonge mensen geen belangstelling hebben

voor Jezus en zijn God.

Op alle vlees de Geest…had de profeet ooit gezegd.

Dat gaat nog steeds in vervulling

 

D      Deze stortbui van de Geest

had Joël aangekondigd voor het laatste der dagen…

Daarmee bedoelt hij niet:

dat het dan nog een paar dagen is…

een paar weken hooguit…en dat dan het einde der wereld is aangebroken.

 

Het laatste der dagen, dat is:

er zal een nieuwe periode aanbreken,

een laatste tijdperk

een fase in de geschiedenis die anders is dan de vorige

 

Hoe lang die periode zal duren?

Niemand die het weet.

Hij duurt al 20 eeuwen…en het kan nog wel eeuwen zo doorgaan.

Het gaat niet om de lengte van die periode

maar om het nieuwe ervan:

het is het tijdperk van de Geest

die mensen voor God en Jezus inneemt.

Die Geest zal er zijn alle dagen tot aan de voleinding der wereld.

 

Dat betekent: in die periode leven wij ook

De Geest die als een stortbui over alle vlees is uitgestort

wil ook het dorre in ons leven overwinnen

en tot bloei brengen en vruchtbaar laten zijn.

 

In onze kerken zijn we een beetje huiverig

als het over de Geest gaat

We wantrouwen die al te mooie verhalen

uit evangelische kringen over spreken in tongen,

wonderen en gebedsgenezing…

T is ons te eenzijdig, te emotioneel, te enthousiast.

Snap ik, t loopt wel eens uit de hand daar.

 

Daartegen over willen wij het kunnen volgen met ons verstand.

Bij ons is het woorden, woorden, woorden.

Weinig beleving, weinig expressie van gevoel.

Met een liedje meeklappen vinden we eigenlijk al te ver gaan

 

Maar ook dat is een eenzijdigheid!

We sluiten ons op in het verstand.

Het werkt als een paraplu waarmee we de stortbui

van de Geest langs ons heen laten gaan

Terwijl het zoveel opluchting kan geven

als je gevoel ook mee mag doen.

De Geest wil ook je gevoel, je hart en ziel aanraken.

Bevrijden....Tot leven wekken.

T is alleen maar goed als de kerk verandert

meer ruimte biedt voor de beleving van het geloof.

 

 

E     Hoe kan die Geest ons dan bereiken en ons leven vernieuwen?

Daarvoor is allereerst geloof nodig:

Niet zo maar geloof als in 'ik geloof wel dat er iets is'

Dat gelooft bijna iedereen wel.

Ook de discipelen.

Maar daarvoor gingen ze de straat niet op.

 

Wat je nodig hebt is geloof als in 'ik geloof dat er veel meer is':

De God van Jezus,

onze Vader in de hemelen

die met zijn Geest bij ons is

om ons leven te redden

van de woestijn, van het dorre en doodse

om ons leven tot bloei te brengen

en vruchtbaar te maken.

 

Toen de heilige Geest hun dat had laten zien

durfden de discipelen de staat op te gaan

en van Jezus te vertellen.

Zeg bij jezelf: Ik geloof dat er veel meer is

Dan blijft het geen woestijn in je leven

Dan verwacht je kracht, hulp, inspiratie

Regen die je leven tot bloei brengt.

 

En wat je helemaal nooit mag zeggen is:

Ik kan toch niks,

God kan me niet gebruiken

Hij moet het maar zonder mij doen.

Dan denken we veel te min over onszelf, of is het luiheid?

 

Let eens op de discipelen:

eenvoudige mannen, vissers uit Galilea...

* zij hadden geen cursus spreken in het openbaar gevolgd

* zij wisten niet alles van de bijbel af

Toch: Zij spreken de mensen toe…

En Gods Geest maakt dat de woorden over komen.

 

Ik geloof dat er veel meer is.

God kan zijn rijk wel zonder ons brengen
Maar hij wil het brengen door ons erbij te betrekken

 

U en jij ik, wij hebben allemaal een talent gekregen

Ze liggen op de bodem van onze ziel

En als we geloven en enthousiast zijn over Jezus

en de verzoening die hij brengt

dan is dat een klein Pinksterfeest:

Opnieuw de Geest die je aanmoedigt

om je geloof niet voor jezelf te houden:

jij in jouw klein hoekje en ik in t mijn

maar om je steentje bij te dragen

Om werk te maken van vrede en goede verhoudingen met elkaar. AMEN