Overzicht besproken Bijbelgedeeltes

Met Christus ben ik gekruisigd, en toch leef ik, (dat is), niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij.
En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God,
die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven. (Gal 2: 20 NBG)   Lees ook Hnd 9: 1 - 9

A       Het is een opvallend verschil:

de kerk in de Bijbel: enthousiast, groeiend, succesvol

de kerk in Nederland: tegenwind, krimp, zorgen

 

Wat hebben zij, dat wij niet hebben?

 

Toen en nu gaat het om hetzelfde geloof

om Jezus en het leven in zijn Naam

Toen en nu gaat het om dezelfde Geest

die in vuur en vlam zet

Zij en wij hebben dezelfde Bijbel,

leven in dezelfe gekke, verrukkelijke wereld,

leven hetzelfde leven van lief en leed

 

Maar vast is dit een belangrijk verschil:

bij ons nu zit het geloof misschien meer

in woorden en gedachten, in voorstellingen

En dat zit allemaal hier: in het hoofd

En ooit daar in Jeruzalem

daalde het geloof af naar binnen

ging het leven in hart en ziel.

En u weet wel:

waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over.

Dan ben je enthousiast en vol energie

En alles lijkt vanzelf te gaan.

De Geest brengt het geloof dieper

van hoofd naar hart / van buiten naar binnen

 

En daarom heb ik van Paulus gelezen.

Hij is zo’n mooi voorbeeld van iemand

die het geloof eerst als proviand met zich draagt.

Maar als de Geest hem onder handen neemt

dan leeft het voortaan in zijn hart.

En Paulus verandert enorm:

van een vervolger van de kerk…de grootste zendeling.

 

B       Hoe kwam dat eigenlijk

dat bij Paulus het geloof eerst niet diep zat?

Wel in zijn hoofd, niet in zijn hart. Niet diep genoeg?

 

Achteraf, na zijn bekering zegt hij zelf:

dat lag aan mijn “ik”. Ik moest zo nodig.

Ik zou de mensen van God vertellen

van wat hij wil en verlangt, van de geboden in de wet

Ik probeerde zelf ook zo te leven, was er heel serieus in.

En wat voelde ik me goed en trots en sterk.

En wat leverde het een bewondering op

En wat streelde dat mijn ego, mijn ik.

ik, mij en mezelf.

 

En dat heeft er dan weer mee te maken

dat Paulus gelooft

dat het tussen God en mensen zakelijk toegaat:

Denk maar aan de keer dat je naar de winkel gaat

om boodschappen te doen:

ik hoef het personeel niet aardig te vinden

en al helemaal niet lief te hebben.

Als ik maar betaal, dan krijg ik de boodschappen mee.

Daar heb ik dan automatisch recht op.

 

Zo stelde Paulus zich voor dat

het ook tussen God en mensen zakelijk toegaat

Er is een afspraak, een verbond, een wet

wie gehoorzaam is, kan zegen verwachten

wie zijn eigen gang gaat, kan onheil verwachten.

Een zakelijke relatie: Voor wat hoort wat.

 

Maar wat heb ik me vergist, zegt Paulus.

in God en meer nog: in mezelf!

Ik maakte mezelf maar wijs dat ik God diende.

Want op een dag gingen mij de ogen open.

Als in een flits

zag ik dat het tussen God en mensen

helemaal niet zakelijk toe gaat…

Tussen God en mensen gaat het toe

als tussen een vader en zijn kinderen.

Niet een automatisch: voor wat…hoort wat….

maar een relatie van liefde…

 

Dat heb ik van Jezus, zegt Paulus

In Jezus is Gods liefde tot het uiterste gegaan.

Alles heeft hij voor lief genomen tot lijden en sterven aan toe.

Niets kon die liefde doven.

God is liefde

Liefde die van harte geloofd wil worden

en hoopt op een antwoord van liefde.

 

 

C      Van Paulus onthouden we: ik, mij en mezelf

zolang ik zelf aan het roer sta

zolang ik vol ben van mezelf

zolang kan het geloof niet IN mij komen

zolang kan Christus niet mijn hart en ziel bewonen

zolang kan de Geest mij niet in vuur en vlam zetten

zolang zitten ze als proviand in mijn rugzak

 

Het maakte dat Paulus de christenen fanatiek vervolgde

Want zij zagen het anders, fundamenteel anders
En ze zeiden het ook…God is liefde

en ze bewezen dat aan elkaar en aan hun omgeving.

 

En Paulus voelde wel hoe alles waar hij voor stond

alles waar hij zijn bestaan op had gebouwd

begon te wiebelen: liefde, warmte, emotie, spontaniteit,

van harte vergeven ipv zakelijk verrekenen?

meer dan het gewone ipv “voor wat, hoort wat”?

Dit mocht niet, dit kon niet waar zijn.

 

Ik mij en mezelf

Hoe is dat dat bij u en jou en mij?

Zou het kunnen zijn

dat ik mijn geloof veilig bewaar in mijn rugzakje

dat ik mijn geloof vooral heb als een set van ideeën

over de schepping / over Gods leiding

over de bijbel en de kerk / over Jezus en vergeving

Maar ik ben er de baas over.

Ik bouw er mijn filosofietje uit op.

Ik richt er mijn leven mee in.

Ik maak er mijn houvast van, mijn zekerheid.

ik bedwing er mijn angst mee,

mijn angst voor het onvoorspelbare.

 

Of hetzelfde maar dan minder uitgesproken

in de variant van het ‘ietsisme’

ik geloof wel dat er iets is / een God of zo

en dat het met de dood niet uit is.

Mooie gedachten, die ik graag wil geloven.

Zo geef ik kleur aan mijn leven.

 

Maar hoe dan ook: ik ben het zelf die zo gelooft

die deze dingen zegt tegen mezelf

en ik weet het eigenlijk ook wel.

Mijn ik zit hierachter: mijn ik dat in control wil blijven.

Mijn ik dat zich niet wil verliezen aan God en zijn liefde

Mijn ik dat het niet aandurft te leven in die open relatie

van vader en kind, zonder enige garantie…

enkel deze band van liefde om te geloven

Mijn ik dat zich zorgen maakt en zekerheden wil.

 

 

D      Voor Paulus wordt dat op een dag allemaal anders.

De dag dat bij hem het besef doorbreekt

dat het tussen God en mens niet zakelijk toegaat

alsof er een contract is.

Maar dat er liefde in het spel is

Liefde van God naar ons toe

Liefde die wij met liefde mogen beantwoorden

Geen contract, maar een band als tussen een vader en een kind.

 

Paulus is er ondersteboven van.

Hij valt van zijn paard.

En de drie dagen dat hij blind is

gaan hem de ogen open voor zichzelf

wie hij altijd geweest is

hoe zijn ik aan het roer stond, steeds fanatieker

tot hij op het laatst een vijand was van de werkelijke God

van de God van Jezus

de God die een vader in de hemelen wil zijn

voor al zijn mensenkinderen.

 

Het is bepaald niet prettig als je de heilige Geest

je zo onder handen neemt.

Als door ziekte of tegenslag

de grond onder je voeten wordt weggeslagen

en je niet meer weet

waar je in je leven aan toe bent.

Als je merkt dat God helemaal niet is wat je altijd van hem dacht

en God niet doet zoals je van hem verwacht

dat is vreselijk…dat is akelig...dat is donker

En ook nog eens erg onhandig als je dominee bent

 

Tot je toegeeft dat je verzet, je moeite vast zit

op het beeld dat jezelf van God hebt gemaakt.

Je strijdt met jezelf.

Tot je begint te vermoeden dat het allemaal

nog heel anders is dan je altijd dacht:

er zijn geen zekerheden…we leven in een wiebelige wereld

En God en het geloof maken dát niet anders.

 

Maar in deze gekke wereld, die ook zo verrukkelijk kan zijn

is de liefde van God verschenen in Jezus Christus

Hij nodigt uit om God als je vader te zien

om dat ik, ik, ik

en alle zorgen, en hebzucht en fanatisme

die daaruit voortkomen vergeven te laten zijn

Om voortaan de liefde te geloven…

De liefde hier, van binnen, te laten wonen.

Liefde drijft de angst uit.

Liefde maakt dat ik, mij en mezelf overbodig

Liefde brengt zijn eigen zekerheid mee.

 

 

E     Toen Paulus dat zag, was zijn blindheid over.

Na drie dagen was het voor hem Pasen:

zijn oude ik had afgedaan…

hij staat op als een nieuw mens, een nieuwe schepping.

 

Ja, in heel veel opzichten is hij nog steeds de oude Paulus

zijn gezicht / zijn stem

zijn energie / zijn kracht / zijn verstand

dat is allemaal niet weg.

Maar het staat niet meer in dienst van “ik, mij en mezelf”.

Het wordt niet meer gebruikt om zichzelf voor God waar te maken.

 

Voortaan staat er iemand anders aan het roer.

Christus, de Geest van Jezus woont in Paulus

Dat is het nieuwe.

En zijn gezicht verliest de harde trekken

zijn stem wordt zacht en vriendelijk

zijn energie en verstand in dienst genomen door de liefde.

 

Nu leeft mijn ego niet meer…voortaan leeft Christus in mij.

Je kunt ook zeggen:

God zit niet meer in mijn rugzak.

Mijn geloof zit niet meer als een handvol gedachten in mijn hoofd

Het zit dieper: in mijn hart woont liefde.

De Geest van Jezus geeft hier van binnen de toon aan.

 

En ik zal lang niet alles begrijpen,

van wat het leven brengt

maar ik zal geloven in God

wiens hart naar ieder mensenkind uitgaat

wiens handen de wereld dragen.

Domweg geloven dat er in het verborgene

een hart voor ons klopt.

 

En het grondpatroon van het leven is niet de wet,

niet voor wat – hoort wat, rechten en plichten

De grondslag van het leven is de liefde,

meer dan het gewone, elkaar vergeven, dienen en delen.

Dat komt op die Pinksterdag in Jeruzalem aan het licht.

Christus gaat leven in de harten van mensen

 

Misschien waren we dat in 20 eeuwen kerkgeschiedenis kwijtgeraakt?

Ging het toch meer om de leer en de regels

Was het toch meer ik, mij en mezelf dan Christus en de liefde?

Terug naar de bron: God de vader…wij zijn kinderen

Van zijn liefde spreken en zingen en daar uit leven.

Dan zal de Geest weer gaan waaien.

De kerk weer groeien. AMEN