Besproken Bijbelgedeelten en Thema's

preek Ps 62 (NBV)   (Jes 30: 12-17; Luc 10: 38-42)

A groet

Niets is sterker dan de stilte

niets heeft zoveel kracht

als het zwijgen van de nacht

 

Een paar regels uit een liedje van Stef Bos

 

Hij zingt niet over zomaar stilte,

over de afwezigheid van geluiden:

geen ruziënde kinderen

geen razende brommers door de straat

 

Hij zingt over de stilte

die er kan zijn tussen 2 mensen

die veel voor elkaar voelen

die elkaar van alles willen zeggen

maar er geen woorden voor kunnen vinden:

 

vraag niet wat ik voel

woorden zeggen veel te vaak

wat ik niet bedoel

 

Maar in de stilte kun je elkaar toch laten weten

waar je de woorden niet voor vinden kunt:

 

niets is sterker dan het woord

dat niemand hoort

 

Een gevulde stilte

stilte waarin een boodschap mee komt:

jij, ik, wij samen...

niet goed in woorden te vatten

maar je voelt het, heel diep van binnen:

wij samen: het komt goed...

 

Mijn ziel keert zich stil tot God...

zingt David...hij zoekt God...

Maar ook bij hem zitten de woorden in de weg

Zitten aan het denken, aan het verstand vast

Woorden vergroten de afstand

 

David laat het stil worden...

Legt denken en redeneren het zwijgen op

Zo zoekt hij God zelf...zijn nabijheid...

U, ik, wij samen....

Om weer te weten diep van binnen:

wij samen: zo is het goed.

 

 

 

 

B Opvallend: David, de koning, zoekt de stilte

terwijl er om hem heen van alles verkeerd gaat:

 

We horen van mensen die zich vriendelijk voor doen

maar ondertussen op zijn ondergang uit zijn

vijanden die hem van de troon willen stoten

Het gevaar komt van alle kanten.

 

Hij voelt zich als een wankele muur

nog 1 zetje en hij valt om

 

Is dat de tijd om de stilte te zoeken, om God te zoeken?

 

Lukt het u en jou en mij om stil te worden

om God te vinden

met alles wat je bezig houdt:

zorgen om je kinderen

slechte berichten van de dokter

ontslagronde op je werk

 

Stil worden....God vinden? Ik vind dat moeilijk...

En velen van ons al net zo:

we leggen niet zo maar de stem van onze zorgen

of van ons verdriet het zwijgen op

en wat kan achterdocht met je op de loop gaan!

en als je bedrogen bent,

wat kunnen er dan een boze gedachten in je opkomen!

's nachts helemaal: dan gaat het spoken!

 

Toch: wel proberen de stilte te zoeken, God te vinden

Want hoe vaak is het niet al gebeurd

dat we met al die onrust in ons

helemaal vergist hebben in hem of haar

juist de verkeerde woorden gesproken hebben

juist de verkeerde beslissing genomen hebben

angst is een slechte raadgever...en onrust, zorgen, boosheid al net zo.

 

Toen in het Midden Oosten een nieuwe wereldmacht verscheen / Babel /

zag men dat in Juda en Jeruzalem met angst en beven gebeuren

En de leiders van het volk meenden

dat ze moesten samenwerken met Egypte

om samen sterk te staan tegen Babel

Maar het verzet was kansloos

Juda wordt onder de voet gelopen door Babel

Jeruzalem verwoest, de de bevolking gedeporteerd.

 

Jesaja had nog zo gezegd:

In rust en inkeer ligt jullie redding,

in geduld en vertrouwen ligt jullie kracht

Maar de leiders luisterden naar de stem van hun zorgen,

zagen kansen en mogelijkheden

maakten hun eigen afwegingen

En zo werkten ze juist in de hand

wat ze met alle macht wilden voorkomen.

 

 

 

 

C David wil niet naar de stem van zijn zorgen luisteren

wil niet in angst en paniek terecht komen

Dan neem je zeker de verkeerde beslissingen.

 

Hij onderbreekt de stem van zijn angst

Hij keert zich af van zijn zorgen

En we horen hoe hij God aanroept

hoe hij die andere werkelijkheid zoekt

die zo door angst en zorgen, door de emoties

zo gemakkelijk uit beeld verdwijnt

de wereld van God:

U mijn rots, mijn redding, mijn burcht

 

Zelf is hij een wankele muur

een wal die op instorten staat

maar God: mijn rots en mijn redding

mijn burcht ik zal niet wankelen

mijn schuilplaats is in God.

 

Zo liggen de verhoudingen tussen God en mens.

Zonder God zijn we nergens

worden we gedreven door angst of zorgen

door achterdocht en jaloezie, door hebzucht,

dat is geen leven.

We hebben hem nodig...Hij ons houvast...onze enige troost

 

Als Jezus bij die 2 zussen op bezoek komt

heeft Maria dat beter begrepen dan Marta

Marta slaat – heel goed bedoeld - aan het bedienen

Maar daardoor is ze meer in de keuken dan bij de Heer.

En ondertussen groeit de ergernis om Maria die niets doet

tot het kookpunt bereikt is. Dan ontploft ze.

Meester, zeg er toch wat van...

Ach, ze slaat de plank helemaal mis:

Zo is de boosheid met haar op de loop gegaan.

 

Maria zoekt een plekje aan de voeten van Jezus

wordt stil in zijn gezelschap

om te luisteren naar zijn woorden

om te ontvangen wat God door Jezus

aan haar en iedereen wil geven:

zijn nabijheid, zijn liefde, zijn vrede.
Dan komen we tot rust.

Dan horen we niet langer de stem van angst en zorgen

van irritaties en jaloezie

Dan komt die andere stem in ons aan het woord:

de Geest van God...

en dan weten we diep van binnen:

In het verborgene is er 1 die mij kent

die met mij gaat over toppunten van geluk

even goed als door dalen van moeite en zorg

één die mijn zwakte voor lief neemt

mijn zonden verdraagt.

die bij mij blijft tot in de dood.

 

 

 

 

D Zo vinden David en Maria rust en moed en kracht

in de stilte, zo vinden zij God.

 

U en ik, wij zouden dat ook graag willen:

dit intieme, de nabijheid van God, de ervaring van zijn Geest.

Want leven, echt leven, dat lukt alleen maar in deze kracht

Hij moet het doen

Van God is de sterkte, zegt David.

 

Maar hoe kan dat ook onze ervaring worden?

 

Ga in uw binnenkamer zegt Jezus ergens

Het helpt als je een ruimte hebt waar het gewoon stil is.

Een kamertje, of een hoekje in de kamer

waar niets je afleidt...en het lawaai van buiten niet doordringt

Het helpt als de telefoon even uitstaat.

 

Maar als het letterlijk stil is, 0 decibel,

is het nog niet de gevulde stilte die je bij God brengt:

Nu voel je opeens jeuk aan je hoofd

Nu zie je opeens die vlieg op je mouw

Nu dringt pas goed tot je door

wat er allemaal in je zelf om gaat:

– gedachten die alle kanten op gaan

– of zich juist op 1 grote zorg vastzetten

 

Daar gaat de stilte, daar gaat je concentratie...

en het helpt niet als je zegt:

ik mag nu niet aan mijn zorgen denken.

ik mag nu geen vlieg meer horen zoemen

dan ga je daar juist op letten.

 

Gelukkig: het hoeft niet helemaal stil om je heen

en helemaal rustig in jezelf te zijn

 

Zo leeg van alles, zonder indrukken, herinneringen, zorgen

Zo zonder gedachten kan niet eens.

Dat lukt niemand.

 

Wat wel kan:

we kunnen dat gewoon even toelaten, die vlieg, die jeuk

die zorgen, dat sombere gevoel gewoon beseffen

en dan dat doorbreken door God aan te spreken:

Vader in de hemel, zie mij: uw kind op aarde

 

U mijn rots, mijn burcht, mijn redding

zie mij, een wankelende muur

zegt David...en daarmee keert hij zich af van wat hem bedreigt

doorbreekt hij zijn zorgen

en wendt hij zich toe naar God

En dan pas wordt het rustig en stil en vredig.

 

Stilte is niet de voorwaarde om God te vinden.

Stilte is de vrucht van wie God vinden

 

 

 

 

E Zoals ik dat nu verteld heb

klinkt het een beetje als een instant methode

Dat is het natuurlijk niet.

God zoeken en stil worden in zijn nabijheid

en rust en vrede vinden

dat wordt geen automatisme, geen routine

Het lukt ook wel eens niet:

– voordat God zich heeft gemeld,

zijn de gedachten al weer met je op de loop

– of het blijft oorverdovend stil aan de andere kant

of er niets is, geen God die je hoort.

 

Dat is akelig...juist als je het zo graag wilt

en zo nodig hebt.

 

Misschien helpt het als we nog 1x naar de Psalm kijken.

Daar heeft David het 2x over het zoeken van God.

Eerst in vers 2:
Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust

In vers 6 nog een keer:

Zoek rust mijn ziel, bij God alleen.

Hoort u het verschil? Eerst is het zekerheid

Hij kan het uit eigen ervaring zeggen:

mijn ziel vindt bij God haar rust

Maar later is het een opdracht die hij zichzelf geeft:

zoek die rust mijn ziel, bij God alleen.

Zelfs een groot gelovige als David

is het soms kwijt en moet dan zichzelf stevig toespreken

om toch weer God te gaan zoeken

om in zijn nabijheid stil te worden, gerust te worden

Want dan alleen vind je wat God je geven wil

zijn vriendschap, zijn liefde en trouw.

Dan alleen vind je wat God van je verwacht.

Dan alleen vind je geloof, hoop en liefde

om te doen wat hij van je vraagt.

 

Zeker niet zul je het vinden

als je je laat raden door de stem van zorgen

of achterdocht of eigenbelang of boosheid.

 

Niets is sterker dan de die stilte.

 

Daarom blijven we de stilte zoeken

alle dagen, alle nachten

in de hoop dat we zullen merken:

Hij is er: in het verborgene: een God die hoort

Een Vader in de hemelen

Ik zijn kind op aarde

U en ik, wij samen, zo is het goed.

 

AMEN