God, Schepping, Herschepping

In de passages van de Bijbel die handelen over de schepping is steeds sprake van twee werelden.

Zo Gen 1

1) het tohoe wabohoe van de oervloed

2) de nieuwe wereld die God daaruit vormt of maakt door de chaosmachten op afstand te zetten.

Of Gen 2

3) de droge woestijnwereld

4) de hof van Eden omringd door rivieren

Of meer voorbeelden (alleen tekstaanduidingen)

Ps 8 (uw vijanden)
Ps 104 (Leviathan, zondaars, onrechtvaardigen),
Jes 40 (de volken),

Joh 1 (licht <> duisternis)

Opb 21v (nieuwe hemel en aarde <> Opb 20: 11vv eerste hemel en aarde, zee was niet meer)

Traditioneel wordt dan

• van de onwerelden (1 en 3) gezegd dat die er niet meer zijn omdat (2 en 4) ervoor in de plaats zijn gekomen,
• van de mooie schepping (2 en vooral 4) gezegd dat het paradijs, door de zondeval (Gen 3) van het eerste mensenpaar is verloren gegaan. De zondeval betreft het ongehoorzaam zijn aan Gods woord, concreet het verbod om van de boom van kennis van goed en kwaad te eten.

(5) Sindsdien leven we dus buiten de hof van Eden en valt het leven ons zwaar. Mannen moeten hard werken op de akkers om dorens en distels binnen de perken te houden. Vrouwen brengen met veel pijn kinderen ter wereld. Ons leven eindigt in de dood.

Alleen door te luisteren naar Gods woord is het leven goed.

Mijn voorstel is om de virtuele onwerelden (1 en 3) en de reële onwereld (5) aan elkaar gelijk te stellen.

De reële onwereld wordt gekenmerkt door het in de wind slaan van Gods aanwijzingen, het niet van Hem willen weten, zich van Hem losmaken. Daarvan geeft het OT vele voorbeelden. Daarbuiten en daarna is de geschiedenis er ook vol mee. Heel recent valt te denken aan de verschrikkingen van het nazisme.

---

Als we vandaag een scheppingsverhaal zouden schrijven, hoe zou dan die onwereld eruit zien waaruit God een mooie en goede wereld zou willen maken? In welke onwereld moet God orde op zaken stellen om er zijn Koninkrijk der hemelen te vestigen? Wat zijn de chaosmachten die Hij moet beteugelen?

Die onwereld zou ik de huidige materialistische wereld willen noemen. Dwz de opvatting dat je maar 1 x leeft, dat je maar beter kunt zorgen dat de film van je leven geweldig is, dat je zoveel moet zien te genieten, het leven is een feestje als je maar de slingers ophangt, wij zijn ons brein, je ziel is een nuttige illusie, in de liefde draait het om jezelf, je naaste helpen doe je omdat het je een goed gevoel geeft, zuivere wetenschap bestaat niet maar staat in dienst van survival of the fittest, dat er geen God is, geen oordeel, geen leven na de dood, na ons de zondvloed.

Het is deze duivelse mindset die mensen verleidt om vooral aan zichzelf te denken, om verantwoordelijkheden te schuwen, om relaties te breken als het met een ander leuker is, om overal maar heen te vliegen, om enorm veel tijd, geld en aandacht aan hun huis te geven, om scheepsladingen goedkope spullen uit het verre Oosten te laten komen.

Ondernemingen spelen daar op in door zoveel mogelijk geld af te troggelen ten gunste van de aandeelhouders. Social media. De overheid legaliseerde zelfs drugs, vapen, gokken.

Met als gevolg bij de mensen: toenemende eenzaamheid, gevoelens van leegte, een vlucht in drank en drugs. Een onderklasse van zwervers en daklozen. Overbelasting van de jeugdzorg en de GGZ. Daarboven een grote groep mensen die het hoofd maar net boven water weten te houden, die zichzelf de verliezers voelen omdat ze er niet in slagen zoveel geld naar zichzelf toe te harken als de mensen die het beter getroffen hebbben.

De zieke vrucht van meer marktwerking, een kleinere overheid en vrijheid op het gebied van handel en internationaal kapitaalverkeer waar sinds Thatcher en Reagan (+/- 1980) voor gekozen werd (doorgaans aangeduid als neo-liberalisme)

(Joods: olam hazze en olam habba)

Jezus bij Synopt: KvG is er al reeds enigszins gekomen, zal tzt komen en volledig doorbreken

Jezus bij Joh: wie gelooft heeft EL (presentische eschatologie)

Lutherse theologie: niet meer het oude, nog niet het nieuwe. Het einde der tijden is gekomen. Wachten/verwachten=hopen, uitzien.

Calvinistisch: een nieuw begin: rechtvaardiging, heiliging enz. (vooruitgangsgeloof)